ایال زامیر در جریان سند ارزیابی داخلی ارتش رژیم اسرائیل پس از تحقیقات درباره علل غافلگیر شدن تل آویو در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، به سطوح سیاسی این رژیم حمله کرد و گفت: ارتش مسئولیت نقش خود در این شکست را پذیرفته و تحقیقات داخلی انجام داده است، اما این حادثه منحصر به ارتش نیست و ارتش تنها طرفی نیست که باید سرزنش شود.
وی افزود: دکترین امنیتی مربوط به نوار غزه در سالهای پیش از وقوع فاجعه هفتم اکتبر ۲۰۲۳، باید بررسی شود.
زامیر تصریح کرد: در طول سالهای منتهی به فاجعه ۷ اکتبر، دکترینی شکل گرفت که بر مهار حماس تمرکز داشت تا به اسرائیل دورهای از آرامش در جبهه جنوبی بدهد و بتواند بر بقیه جبههها تمرکز کند.
وی گفت: این دکترین مهارِ اشتباه، حماس را قادر ساخت تا یک نیروی نظامی بزرگ ایجاد کند. این دکترین در ارزیابی نیات حماس شکست خورد.
رئیس ستاد مشترک ارتش رژیم اسرائیل افزود: دکترین مهار بر این فرض استوار بود که حماس «مهار شده، فرسایش یافته و تحت کنترل اطلاعاتی» است، اما هفتم اکتبر خلاف آن را ثابت کرد.
به گزارش ایرنا، رژیم صهیونیستی هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) پس از غافلگیر شدن در برابر مقاومت فلسطین، جنگ علیه نوار غزه را با دو هدف اصلی از بین بردن جنبش حماس و بازگرداندن اسیران صهیونیست از این منطقه آغاز کرد اما در رسیدن به این اهداف شکست خورد و ناچار شد به توافق با جنبش حماس برای تبادل اسیران روی بیاورد.
جنبش حماس روز پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۴ با صدور بیانیهای به طور رسمی دستیابی به توافق پایان جنگ در نوار غزه و تبادل اسرا را اعلام کرد.
ارتش رژیم اسرائیل نیز ظهر جمعه ۱۸ مهر ۱۴۰۴ به صورت رسمی از اجرایی شدن آتشبس در نوار غزه خبر داد و اعلام کرد: براساس توافق، نیروهای اسرائیلی در مناطق خاصی از نوار غزه مستقر خواهند ماند و رفت و آمد از جنوب به شمال نوار غزه از طریق خیابان الرشید و جاده صلاح الدین مجاز خواهد بود.
رژیم صهیونیستی از زمان برقراری آتش بس اقدام به نقض مکرر آن کرده است که این امر باعث اعتراض و موج محکومیت در داخل فلسطین و جهان اسلام و جامعه بین المللی شده است.
