رادیو زبان جامعه است، تلویزیون فقط ظاهر است/ رادیو حرف دل مردم را می‌زند
ناصر قوام‌پور گویندگی در رادیو را دیرهنگام آغاز کرده اما کارنامه‌ای پربار در این حوزه دارد و در حال حاضر یکی از گویندگان مجرب و پیشکسوت این رسانه شنیداری محسوب می‌شود. قوام‌پور که عمده فعالیت‌هایش در رادیو فرهنگ متمرکز است و برنامه‌هایی را اجرا می‌کند. این گوینده پیشکسوت همچنین دستی هم بر آتش آموزش دارد و کلاس‌های آموزش گویندگی و فن بیان را برای جوانان و علاقه‌مندان برگزار می‌کند. قوام‌پور معتقد است رادیو یک رسانه گرم و پویا است و همچنان شنوندگان خودش را دارد. او در گفت‌وگو با خبرآنلاین مسیر پرفراز و نشیبش در دنیای صدا را روایت می‌کند.
قوام‌پور درباره اینکه مدتی است مشغول آموزش گویندگی و فن بیان به جوانان و علاقه‌مندان است و اینکه چه شد چنین دغدغه‌ای در او شکل گرفت، گفت: «اگر نگاهی به عقبه و پیشینه تاریخی خود داشته باشیم، یکی از مواردی که لازم است حفظ کنیم و گسترش دهیم، همین زبان فارسی است. فکر می‌کنم هر کسی به سهم خود باید در حفظ و گسترش این زبان نقش داشته باشد و من هم این کار را انجام می‌دهم.»
او درباره تجربه گویندگی در شبکه‌های مختلف رادیو مانند فرهنگ، پیام، سلامت و اقتصاد و تفاوت‌های اجرای هر کدام می‌گوید: «البته مرکز اصلی فعالیت من رادیو فرهنگ است، چراکه علاقه زیادی به مقوله فرهنگ دارم و فکر می‌کنم هیچ چیز به اندازه فرهنگ نمی‌تواند در زندگی مردم مؤثر باشد. نوع گویندگی و جنس اجرا در هر شبکه، با توجه به اطلاعاتی که به شنونده ارائه می‌شود، متفاوت است.
مثلاً در یک شبکه باید ضرب‌آهنگ بیشتری در اجرا داشت یا هیجان بیشتری به خرج داد. گاهی هم نوع اجرای شما باید به‌گونه‌ای باشد که شنونده را به کاری تشویق کند.
برای مثال، در رادیو اقتصاد برنامه‌ای را اجرا می‌کردم که هدفش تشویق مردم به سرمایه‌گذاری در تولید و کارآفرینی بود. طبیعی است که نوع اجرا در این برنامه، با رادیو پیام که موسیقی در آن نقش ویژه‌ای دارد، باید متفاوت باشد.»
قوام‌پور در پاسخ به این سؤال که چرا بعد از بازنشستگی وارد حوزه گویندگی شد، گفت: «بله، البته این علاقه را به شکل ذاتی از قبل داشتم، اما چون در امور مهندسی سازمان صداوسیما مشغول به کار بودم، نتوانستم به حوزه اجرا ورود کنم. زمانی که برای مأموریت به جزیره کیش رفتم، با خانم ثریا قاسمی آشنا شدم و بیشتر به کار گویندگی علاقه‌مند شدم. از سال ۱۳۷۲ که بازنشسته شدم، به شکل جدی به گویندگی روی آوردم و اکنون نزدیک به ۳۲ سال است که در این حوزه فعال هستم.»
او همچنین در پاسخ به اینکه آیا فکر نمی‌کند اگر زودتر وارد گویندگی می‌شد، موفق‌تر بود، افزود:«چرا، اتفاقاً در بدو ورودم به سازمان، که به قبل از انقلاب برمی‌گردد، مدیری داشتیم که با توجه به صدایم پیشنهاد داد تا به حوزه دوبله ورود کنم. البته فعالیت در دوبله در آن سال‌ها خیلی سخت بود و بزرگان این حوزه به‌راحتی ما را راه نمی‌دادند. به همین دلیل نرفتم، تا بالاخره در کیش فرصتی ایجاد شد تا بتوانم کار مورد علاقه‌ام را دنبال کنم.»
در ادامه گفت‌وگو، ناصر قوام‌پور درباره وضعیت کنونی رادیو با توجه به گسترش رسانه‌های مجازی و تنوع رسانه‌های دیداری و شنیداری گفت: «رادیو توانسته با وجود تعدد رسانه‌ها و همه این رقبا، همچنان همراه و مونس مردم باشد. استفاده از رادیو خیلی راحت‌تر از تلویزیون است؛ می‌توان هنگام پیاده‌روی یا حتی زمان انجام کارهای دیگر، به آن گوش داد. این ویژگی خاص رادیوست.
رادیو رسانه‌ای گرم است. مخاطب احساس می‌کند گوینده رادیو، زبان جامعه است و از طرف او صحبت می‌کند. تلویزیون اما بیشتر متکی به ظاهر است. البته رادیو هم باید خود را با شرایط جامعه وفق دهد. رادیو با مردم صادق است و حرف دل آن‌ها را می‌زند.»
5959
