به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، هشتصد و هفتاد و هفتمین شب از شب‌های مجلۀ بخارا به بزرگداشت امیرحسین جهانبگلو (۱۳۰۲ -۱۳۷۰) اختصاص یافته است. این نشست در ساعت پنج بعدازظهر شنبه بیست‌وپنجم مردادماه ۱۴۰۴ با سخنرانی ژاله آموزگار، عبدالحسین آذرنگ، فرشاد مومنی و علی دهباشی در سالن خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران برگزار خواهد شد.
امیرحسین جهانبگلو از دبیرستان شرف فارغالتحصیل شد. ابتدا در وزارت دارایی مشغول به کار شد و ده سال بعد از دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران فارغالتحصیل گردید و چهار سال بعد از آن برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت. در سال ۱۳۲۸ از دانشگاه سوربن پاریس لیسانس فلسفه و منطق دریافت کرد و سه سال بعد با درجۀ دکترای اقتصاد از همین دانشگاه به تهران بازگشت و در همان وزارت دارایی به کار مشغول شد. دکتر امیرحسین جهانبگلو بعد از این تاریخ سمتهای مختلفی را در ادارات و وزارتخانههای گوناگون به عهده داشت، از آن جمله وزارت دارایی، شرکت نفت و سازمان اوپک، شرکت گاز و غیره.
جهانبگلو یکی از روشنفکران مهم ایرانی است که تأثیر بزرگی بر جریان‌های فکری‌فلسفی معاصر گذاشت. او به‌جز تأمین منابع مطالعاتی برای اهالی فلسفه و اقتصاد، در هنگامه‌ای که منابع مطالعاتی بسیار اندک و انگشت‌شمار بود، موقعیتی را فراهم کرد تا اندیشمندان مهم ایرانی، تفکرات و نظریه‌های خود را در میان اهالی فلسفه بیان کنند.
دغدغۀ جهانبگلو، بالندگی فرهنگ و تمدن ایرانی بود. به همین دلیل نیز سعی داشت با ترجمۀ متون در حوزه‌های مختلف فرهنگی ایرانیان را با متون معتبر دنیا آشنا کند. این آشنایی باعث می‌شد تا ایرانیان با استفاده از رویکردهای جدید به سراغ فرهنگ خود بروند.
دکتر امیر جهانبگلو بیشتر عمر خود را از سال ۱۳۵۰ به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت. از جمله آثار ترجمه شدۀ وی، میتوان به این عنوانها اشاره کرد: غولهای غلات (دن مورگان)؛ بحران دلار (ژان دونیزه – رابرت تریفین – فرانسواپرو، ۱۳۵۱)؛ نفت و کشورهای بزرگ جهان (پیتر ر اودل،۱۳۵۱)؛ جهان سوم در برابر کشورهای غنی (آنجلو آنجلو پولوس،۱۳۵۲)؛ جهان سوم در بن‌بست (پل بروک،۱۳۵۳)؛ سیاست از نظر افلاطون (الکساندر کویره، ۱۳۶۰)؛ ضربهی آینده (الونی تافلر)؛ تاریخ اجتماعی دورۀ مغول (بخش سوم تاریخ غازانخان و مقدمۀ جامع التواریخ و رسالۀ او از کتاب اللطائف، ۱۳۳۷)؛ سپیده دم (مانوئل روبلس)؛ فن صحنهسازی تئاتر (لئون موسیناک، ۱۳۳۵)؛ مردی که زیر زمین زندگی میکرد (ریچارد وایت، ۱۳۵۵).
۵۹۲۴۳
