فرهنگی و هنری

نقاشی‌هایی که بعد از ۵۰ سال دیده می‌شوند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، گالری «کو کر» (Coe Kerr) واقع در نیویورک نمایشگاهی غیرمنتظره را در سال ۱۹۷۶ برگزار کرد که در جریان آن «جیمی وایت، نقاش واقع‌گرا و «اندی وارهول» هنرمند پیشرو هنر پاپ، پرتره‌ها و طراحی‌هایی که از یکدیگر خلق کرده بودند به نمایش گذاشتند.

به نقل از ایسنا، در میان ۳۶ اثر نمایش داده‌شده، بوم‌های پرزرق و برق «وارهول» از «وایت» کنار نقاشی‌های مهربانانه‌ «وایت» از «وارهول» که در کنار سگ کوچک محبوبش «آرچی» ژست گرفته بود، دیده می‌شد. تا پایان شب افتتاحیه آن نمایشگاه، نیمی از آثار به فروش رسید.

این نمایش نتیجه‌ ارتباط نوپای «وایت» و «وارهول» بود. اگرچه ظاهرا تفاوت‌های زیادی داشتند و یکی وارث نسل سوم خانواده‌ای مشهور در نقاشی که بیشتر صحنه‌های روستایی را نقاشی می‌کرد و دیگری پیشگام هنر پاپ بود که در کارگاه نیویورکی‌اش آثاری ابریشم‌نگاری شده از مصرف‌گرایی می‌ساخت،‌ این دو در دهه ۱۹۷۰ ارتباط دوستانه شگفت‌انگیزی برقرار کردند که سال‌ها دوام آورد.

این دو پرتره‌هایی از هم می‌کشیدند. در واقع، آن‌قدر پرشور این کار را انجام دادند که هشت سال پس از مرگ «وارهول»، «وایت» شگفت‌زده شد که درباره نمایشگاهی مطلع شد که برای نمایش طراحی‌های دیده‌نشده‌ی «وارهول» از او برگزار می‌شد.

«وایت» گفت: «کلی طراحی بزرگ بود که هیچ‌وقت به من نشان نداده بود…اما مطمئنا من هم تعداد زیادی از او کشیده‌ام.»

نقاشی‌هایی که بعد از ۵۰ سال دیده می‌شوند

«وایت» ماه آینده، پرتره‌ها و طراحی‌های دیده‌نشده‌ خودش از «وارهول» را در گالری «شولکوف» واقع در نیویورک رونمایی می‌کند. این آثار توسط «فیلیس میلز» همسر فقید «وایت»، بلافاصله پس از نمایشگاه مشترک،‌ جمع‌آوری و مخفی شده بودند.

«وایت»‌ توضیح داد: «من آن‌قدر سخت و پیوسته کار می‌کردم که نمی‌دانستم چه خلق می‌کنم و کجا هستند.» او افزود که «میلز» برخی آثار را نگهداری کرده چون «فکر کنم نمی‌خواست که آن‌ها را بفروشم.» او دو سال پس از مرگ «میلز» در ۲۰۱۹ میلادی به این مجموعه دست پیدا کرد.

طراحی‌های «وایت» از «وارهول» بسیار صمیمی هستند. در یکی از طراحی‌ها، «وارهول» عمیقا در فکر است و نگاهش نافذ است؛ در تصویر دیگری با عنوان «a.w. III at ease»، «وارهول» در حالت راحتی «آرچی» را گرفته است. در تصویر دیگری، روی بدن لاغرش «وارهول» اثری از زخمی که در سال ۱۹۶۸ میلادی هنگام تیراندازی برداشته دیده می‌شود؛ نام این اثر «a.w. liked this but this week didn’t. I stopped» .

نقاشی‌هایی که بعد از ۵۰ سال دیده می‌شوند

چند بوم رنگارنگ دیگر نیز «وارهول» را در فضای خودش به تصویر می‌کشند. در یکی او در حال صحبت تلفنی دیده می‌شود و در دیگر آثار مشابه، او را در کنار «فرد هیوز»‌ و «کندی دارلینگ» به تصویر کشیده شده است.

نمایشگاه «جیمی وایت: پرتره‌های اندی وارهول و رودلف نورئیف» از ۱۲ سپتامبر تا ۱۷ اکتبر در گالری «شولکوف» واقع در نیویورک برگزار خواهد شد.

5959

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا