به گزارش خبرآنلاین، به نقل از روزیاتو، ناوهای هواپیمابر مانند فرودگاه‌های فعال هستند که روی سطح اقیانوس حرکت می‌کنند، بنابراین پنهان کردن آن‌ها به‌هیچ‌وجه ساده نیست. برای این کار چندین مرحله لازم است، ضمن اینکه عملیات پروازی باید بدون اختلال ادامه یابد. به‌هرحال، چه فایده‌ای دارد که یک کشتی پر از جنگنده‌هایی داشته باشیم که نتوانند از جای خود برخاسته یا فرود بیایند؟ پنهان شدن از دید کشتی‌ها نسبتاً ساده است، به لطف افق، اما ناو نمی‌تواند به دلیل حضور دشمنان در منطقه عملیات خود را متوقف کند، زیرا این کار هدف اصلی آن را کاملاً بی‌اثر می‌کند.
سیستم TACAN برای اطلاع‌رسانی به نیروهای خودی از موقعیت کشتی مناسب است. خاموش کردن آن، چالشی برای خدمه پروازی روی عرشه و خلبان‌ها بوجود می‌آورد. با استفاده از ارتباطات رادیویی رمزگذاری‌شده، خلبان مستقیماً با کنترل‌کننده‌های مستقر روی کشتی ارتباط می‌گیرد که او را تا حدود ۳۷ کیلومتری کشتی هدایت می‌کنند. آن‌ها با ارائه اطلاعات مربوط به جهت فرود و ارتفاع، مطمئن می‌شوند که هواپیما در مسیر درست قرار دارد. این کار با استفاده از سیستم‌های با توان بسیار پایین صورت می‌گیرد تا شناسایی آن دشوارتر شود، زیرا ارتباطات رادیویی می‌تواند موقعیت را لو دهد؛ البته در صورتی که رمزگشایی صورت نگرفته باشد.
این کار از طریق فرآیندی به نام جهت‌یاب رادیویی (RDF) انجام می‌شود، که روشی برای موقعیت‌یابی فرستنده است. با انجام این مراحل برای جلوگیری از RDF، یک ناو معمولاً می‌تواند بدون اینکه دشمن از موقعیت آن مطلع شود، حرکت کند. البته، آن‌ها هنوز ممکن است توسط ماهواره‌های تصویربرداری یا هواپیماهای پرواز بلند شناسایی شوند. با این حال، با توجه به وسعت اقیانوس‌های جهان، پیدا کردن یک ناو بسیار دشوار است.
۵۸۵۸
